Tchórz
Tchórz z budowy jest podobny do kuny, jednak mniejszy od niej. Futro z wierzchu szarobrązowe z
przebijajacym od spodu jasnym, kremowym, puszystym włosem, pod brzuchem czarnobrązowe. Brzegi uszu
w górnej części oraz koniec pyszczka białe. Szyja bez charakterystycznej plamy, która cechuje kunę.
Długość ok.45, wysokość ok. 15 cm, masa do 1 kg, kita długości około 15 cm, a więc znacznie
krótsza niż u kuny.
Tchórz żyje przeważnie w starych lasach lub obiera ostoje w pobliżu mokrych łąk lub wody. Na okres
zimy zbliża się do zabudowań gospodarczych lub nawet w nich zamieszkuje. Legowisko obiera sobie
w dziuplach drzew leśnych, w polu w norach króliczych lub innych, a w zabudowaniach - w stodołach,
na strychach, w drwalniach.
Tchórz żeruje w nocy, w ciągu dnia przebywa przeważnie w legowisku. Główne jego pozywienie stanowią
w zależności od miejsca ostoi, myszy, szczury, żaby, ryby, jaja ptasie bądź drobna zwierzyna leśna,
jak króliki, młode zające, kuropatwy i bażanty. Zjada także kury i gołębie. Poza doraźnym zaspokajaniem
głodu tchórz gromadzi zapasy w legowisku. Jest bardzo krwiożerczy i niszczy dużo zwierzyny dławiąc
ją i wypijając krew. Nie czyni tego jednak ponad potrzebę, jak kuna, która w kurniku potrafi
zabić znaczną część kur. Tchórz zadowala się jedną.
Jest zwinny, ma dobry słuch i wzrok, co ułatwia mu łowy. Ponadto dobrze pływa, a nawet nurkuje.
W ruchu wygina mocno kręgosłup do góry. W obronie wydziela z gruczołów okołoodbytniczych ciecz
o przykrej woni.
Cieczka tchórzy występuje w marcu. Zapłodniona samica po sześciu tygodniach pomiata 3-6 młodych
w gnieździe zrobionym w norze królika, w stogu siana, stodole lub kupie chrustu. Młode początkowo
są prawie białe, oczy otwierają po miesiącu. W drugim roku życia osiągają pełną dojrzałość fizyczną.
Tchórz żyje do 10 lat.
Polowanie
Na tchórze poluje się od 1 września do 31 marca, po tropie na białej stopie lub na zasiadkę. W
zasadzie jednak na tchórze poluje się tylko w przypadkowym spotkaniu. Polowanie na tchórze
dozwolone jest przez cały rok w ośrodkach hodowli zwierzyny i w obwodach z ostoją głuszca i
cietrzewia. Tchórze może chwytać i zabijać każdy (również nie myśliwy) w obrębie własnych zabudowań.
Futro tchórza jest bardzo trwałe i ciepłe, uzywane jest na kołnierze i błamy futrzane.
|
Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę.
"Wszystko, co chce się osiągnąć w zakresie łowiectwa, musi byc z góry przewidziane. A wykonanie tego zabezpieczone aktywnym współdziałaniem myśliwego z przyrodą."
Informacje pochodzą z książki Stanisława Godlewskiego "VADEMECUM MYśLIWEGO".
|