Muflon
Muflon jest to dzika owca górska, która została sprowadzona z Korsyki i Sardynii na polskie
tereny w pierwszych latach XX wieku.
Obecnie nastąpiło znaczne rozszerzenie zakresu rozmieszcznia muflonów i nie ogranica się tylko
do woj. dolnośląskiego i wielkopolskiego. Nastąpił także znaczny przyrost stanu liczbowego
muflonów wobec małego odstrzału.
Muflon ma silna budowę, jest krępy, o szyi krótkiej i silnej. Biegi ma mocne i dośc wysokie.
Jest on dobrze przystosowany do warunków bytu w górzystym terenie, ale obecnie obrze się czuje
także na obszarach równinnych.
Suknia Muflona w lecie jest ceglastobrązowa, na grzbiecie ciemniejsza, zaś gęba, brzuch,
wewnętrzna strona biegów i ich dolna część oraz lustro są białe. W zimie suknia ma kolor
kasztanowobrązowy, z czarnym nalotem na grzbiecie. Na bokach tułowia starsze sztuki mają białą
plamę, tzw. siodło, które w lecie jest siwe, a zimą białe. Starsze tryki mają u dołu szyi
czarna grzywę. Sierść muflonów jest krótka. Tryk ma rogi, których nie zrzuca co roku jak
zwierzyna płowa, lecz przedłużają się one stale przez odrastanie w nasadzie. Rogi tryka wyrastają
z czoła, wygięte są do dołu, u starego tryka tworzą kształt litery C albo nawet zamknięte koło.
Ow ce z reguły nie mają rogów, a co najwyżej, i to wyjątkowo rzadko, niewysokie proste różki.
Ciało muflona ma długość ok. 120 cm, wysokość w barku 70 cm. Masa tryka waha się od 35-50 kg,
owcy 25-35 kg. Masa rogów starego tryka wynosi ok. 4 kg, a obwód przy nasadzie ok. 25 cm, ogon
6-10 cm.
Ruja muflonów odbywa się od połowy października do połowy grudnia. W okresie rui stare tryki
odpędzają młodsze od kierdeli owiec. Między trykami wywiązują sie zacięte walki, w których jeden
drugiemu stara się zadać rogami cios unieszkodliwiający go fizycznie. Dochodzi czasami do złamań
kręgów szyjnych uderzeniem lub w czasie splotu ślimów. Zdarza sie nawet splątanie i niemożność
ich rozłączenia, w wyniku czego obydwaj walczący giną z wyczerpania i głodu.
Owca rodzi po 5 miesiącach, tj. w kwietniu-maju, wydając na świat jedno, rzadziej dwa jagnięta.
Wykot następuje w leśnej gęstwinie.
Jagnię rozwija sie szybko i już po kilku dniach dobrze chodzi nawet po górach. Zimno i suchy śnieg
nie szkodzą jagniętom, deszcz i wilgoć jednak są dla nich bardzo szkodliwe, powodując często ich
padnięcie. Jagnię pozostaje przy matce przez 2 lata. Młode tryki juz po drugim roku uczestniczą
w rui.
Muflon jest roślinożerny. Żywi się, podobnie jak jeleń, wszelkiego rodzaju trawami, ziołami,
liśćmi, młodymi pędami drzew i krzewów. Ulubioną jego rośliną jest wilczy mlecz oraz żołędzie i
bukiew. W okresie zimy wystarczającym dla niego żerem jest wrzos, borówki oraz jałowiec i mech.
Muflony nie wyrządzają szkód ani w polu, a ni w lesie, chyba że są bardzo wysokie śniegi.
Muflon żeruje także w dzień w spokojnym tereniem, w zasadzie jednak nad wieczorem i wczesnym
rankiem na łąkach śródleśnych
Polowanie
Na muflony-tryki poluje się od 1 października do końca lutego, owce i jagnięta od 1 października
do 15 stycznia. Na muflony poluje się na podchód i z zasiadki. Polowanie to wymaga jednak dobrej
znajomości terenu. Muflon jest niezwykle czujny i płochliwy, ma dobry węch i słuch, a przy tym
jest bardzo rozważny i umie szybko ukryć się w gęstwinie.
Tryk w wieku 6-7 lat jest juz odpowiedni do odstrzału. W pierwszej kolejności należy odstrzeliwać
sztuki chore, słabe i o nieprawidłowych ślimach.
|
Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę.
"Wszystko, co chce się osiągnąć w zakresie łowiectwa, musi byc z góry przewidziane. A wykonanie tego zabezpieczone aktywnym współdziałaniem myśliwego z przyrodą."
Informacje pochodzą z książki Stanisława Godlewskiego "VADEMECUM MYśLIWEGO".
|