Łyska
Łyska ma upierzenie czarne, na głowie i szyi o zdecydowanej czerni, a na pozostałych częściach
ciała popielato-czarne. Na głowie (czole) i u nasady dzioba biała blaszka rogowa. Dziób biały,
nogi zielonoszare mające przy palcach po 3 małe półokrągłe błony pływne. Łyska ma wielkość
średniej kaczki: długość około 40 cm, rozpiętość skrzydeł około 70 cm, masa około 0,7 kg,
długość dzioba około 3,5 cm.
W kwietniu - maju samica składa 10 jaj w gnieździe nałożonym wśród trzciny lub sitowia na wodzie.
Wylęg następuje po trzech tygodniach.
Łyska jest u nas bardzo pospolitym ptakiem. Bytuje prawie na wszystkich stojących wodach,
jak stawy, jeziora i zalewiska rzek, zarośniętych na brzegach szuwarami.
Łyska jest ptakiem przelotnym i przebywa u nas od końca marca do października. Bytuje stale na
wodzie, żerując na jej powierzchni oraz nurkując za żerem. Do lotu zrywa się tylko z konieczności
, lot ma ciężki i podrywa się po długim starcie wlokąc nogi po wodzie, potem leci już dobrze i
bardzo szybko, ale zapada niedaleko. W locie ma charakterystyczny wygląd: przy krótkim ogonie ma
dobrze widoczne długie nogi. Żywi się głównie wodorostami i drobnymi żyjątkami wodnymi,
drobnymi rybkami i mięczakami.
Polowanie
Na łyski poluje się w końcu lata i na jesieni, w tym samym czasie co na kaczki. Dziczyzna łyski
jest jadalna, a po odpowiednim przygotowaniu nawet smaczna (należy zdjąć skórę razem z
tłuszczem, który ma nieprzyjemny zapach tranu i wymoczyć w mleku).
|
Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę.
"Wszystko, co chce się osiągnąć w zakresie łowiectwa, musi byc z góry przewidziane. A wykonanie tego zabezpieczone aktywnym współdziałaniem myśliwego z przyrodą."
Informacje pochodzą z książki Stanisława Godlewskiego "VADEMECUM MYśLIWEGO".
|