Jenot
Jenot z budowy podobny jest do szopa, z tym że ma bardziej puszystą sierść, siwobrązową lub
srebnosiwą. Pochodzi z Chin i Japonii i dlatego bywa nazywany japońskim lisem. Jego rejon bytowania
około 1955 r. przesunął się przez zachodnią część Białorusi i dalej na zachód. Jenot ma krótki,
krępy, nogi krótkie, na grzbiecie sierść ciemniejszą, dolna część głowy i spód szyi czarny,
bokobrody żółtawe z włosem do 12 cm, uszy małe, prawie ukryte w futrze, na zewnątrznej stronie
czarnobrązowe, ogon puszysty.
Jenot jest mniejszy od lisa; ma długość 60-70 cm, ogon 12-15 cm, wysokość 20-25 cm, masa 6-10 kg.
Jenot żyje w wilgotnych lasach liściastych i mieszanych z gęstym podszyciem, w pobliżu zbiorników
wodnych z zaroślami. Prowadzi nocne życie, w dzień śpi. Mieszka w norach lisich lub borsuczych i
we wnękach wiatrołomów. W zimie wypoczywa w ukryciu, ale nie jest to właściwy sen zimowy.
Jenot jest wszystkożerny. Zjada jagody, owoce, myszy, ptaki, drobne ssaki, jaja, żaby, owady,
ptaki wodne, a także ryby, gdyż potrafi nurkować.
Ruja jenotów odbywa się w lutym i marcu, a ciąża trwa 2 miesiące. Samica rodzi 6-8 szczeniaków,
które otwierają oczy po 10 dniach. Przez 2 miesiące żyją mlekiem matki, a następnie karmą przynoszą
przez nią. Na samodzielne łowy wychodzą po 5-6 miesiącach.
Polowanie
Jenoty występują nielicznie w naszych łowiskach i dlatego ich odstrzał jest raczej przypadkowy na
jesienno-zimowym polowaniu. Na jenoty wolno polować od 1 sierpnia do 31 marca, a tam gdzie
występuje głuszec lub cietrzew przez cały rok.
|
Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę.
"Wszystko, co chce się osiągnąć w zakresie łowiectwa, musi byc z góry przewidziane. A wykonanie tego zabezpieczone aktywnym współdziałaniem myśliwego z przyrodą."
Informacje pochodzą z książki Stanisława Godlewskiego "VADEMECUM MYśLIWEGO".
|